ဒီအကြောင်းကို ကျွန်တော်အလယ်တန်း ကျောင်သားဘဝတုန်းက မဂ္ဂဇင်း စာအုပ် တစ်အုပ်မှာ ဖတ်ဖူးကတည်းက နှမြောခြင်းကြီးစွာ ဖြစ်မိတယ်။
လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ၇၀၀ ကျော်က မင်းသားတစ်ပါးကို မျက်မြင် တွေ့ရဖို့ဆိုတာ ယနေ့ခေတ်မှာ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်တော့တဲ့ ကိစ္စ … ဒါပေမယ့် မြန်မာတွေမှာ ဒီအခွင့်အရေး ရှိနေတယ်။
သို့သော် သမိုင်းထဲက မြန်မာမင်းသားရဲ့ အလောင်းကို မြန်မာတွေ ကြည့်ရှု့ခွင့် မရဘဲ အမေရိကန်က ကြည့်ရှု့ခွင့် ရနေတယ်။
ယနေ့ခေတ်လို အနေအထားမျိုးမှာ သံတမန်နည်းနဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ၊အခြားနည်းနဲ့ပဲ ဖြစ်ဖြစ် မြန်မာတွေ အနေနဲ အမေရိကန်ဆီက ပြန်တောင်းသင့်တယ်။
ပြည်ထောင်စု သမ္မတ မြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီး ပြန်လည် ထူထောင်ရေးအတွက် အမေရိကန်၏ အကူအညီကို နိုင်ငံတော် အစိုးရက လက်ခံပြီး၊ ကြိုးပမ်းခဲ့ရာတွင် အမေရိကန် ပညာသည်များကိုလည်းအသုံးပြုခဲ့ရလေသည်။
ထိုပညာသည်အဖွဲ့တွင် ရှေးဟောင်းပစ္စည်း ရှာဖွေ တူးဖော်ရေးဆိုင်ရာ ပါရဂူကြီး တစ်ဦးလည်း ပါဝင်ခဲ့သည်။ ယင်းပါရဂူကြီးသည် ၁၉၅၀ ပြည်နှစ်နှင့် ၁၉၅၃ ခုနှစ်များအကြားတွင် ရှေးဒလမြို့ဟောင်း၊ တွံတေး တောကြီးတန်း ဌက်အော်စန်းတောထဲတွင် ရှေးဟောင်း သုတေသနများ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
ရှေးဒလမြို့ဟောင်း နေရာကို တိုင်းထွာရန်ထက် ပညာရှိအမတ်ကြီး ရာဇသင်္ကြန်၏ သချိုင်းဂူကို ရှာဖွေရန် အားသန်ခဲ့သည်။ ယင်းသို့ သုတေသန ပြုစဉ် ထူးခြားသည့် ရှာဖွေတွေ့ရှိချက်တစ်ခု ပြုလုပ်ခဲ့သည်။
ပါရဂူကြီး သည် ပုဂံအိမ်ရှေ့မင်းသား သီဟသူ၏ အလောင်းကို ရာဝင် စဉ့်အိုးကြီးထဲတွင် မပုပ်မသိုးအောင် ဆေးရည် ဆီစိမ်ထားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
သို့နှင့် ပါရဂူကြီး အမေရိကန်နိုင်ငံသို့ အပြန်တွက် ယင်းသီဟသူ၏ အလောင်း စိမ်ထား သည့် ရာဝင်အိုးကြီးကို မကွဲမရှစေပဲ ကောက်ရိုးကြိုးခွေများ ပတ်လျှက် သစ်သားဝက်ခြံ သေတ္တာထဲ ထည့်ပြီး သင်္ဘောပေါ်သို့ တင်ဆောင်သွားလေသည်။
ထိုရာဝင်အိုးကြီးအား အလုပ်သမားများ ထမ်းယူပြီး သင်္ဘောကုန်းပတ်ပေါ် သို့ တင်ဆောင်သည်ကို ဒလ မြို့သူမြို့သား အတော်များများ မျက်မြင် ကိုယ်တွေ့ မြင်လိုက်ကြရသည်။
ယင်းအိုးကြီး ကို သင်္ဘောပေါ် သယ်ဆောင်စဉ် အကောက်တော်ဌာနမှ ဖွင့်ကြည့် စစ်ဆေးခွင့် မရှိသည့်အတွက် စဉ်းစားစရာပင် အချက်တစ်ချက် ဖြစ်နေသည်။
နှစ်ပေါင်း ၇၀ဝ ကျော်ခန့်က ပုဂံပြည့်ရှင် မင်းတြား၏ သားတော် သီဟသူ၏ အလောင်း ကို ရာဝင်အိုးနှင့် ဆီစိမ်ထားရာမှ အမေရိကန် စီးပွားရေး ပါရဂူ တစ်ဦးက ၁၉၅၀ – ၁၉၅၃ နှစ်အကြား တူးဖော်ကာ အမေရိကန် နိုင်ငံသို့ သယ်ဆောင်သွား၍ ပြတိုက်တစ်ခုတွင် ထားရှိကြောင်း ….စသဖြင့် အကျယ်တဝင့်ရေးသားဖော်ပြထားသည်။
၎င်းရာဝင်အိုးကြီး ကို သယ်ဆောင်သွားစဉ် ကိုယ်တွေ့မျက်မြင် ကြုံလိုက်ရသော မြန်မာအမျိုးသား တစ်ဦးသည် အမေရိကန်သို့ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် ဝင်ရောက်ကြည့်ရှုမိသည်။
ပြတိုက်တွင် ကမ္ဘာအရပ်ရပ်မှ ရှေးဟောင်း ပစ္စည်းများဖြင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ပြင်ဆင်ထားရှိလေသည်။ ပြတိုက်၏ တစ်ခုသော နေရာတွင် မြန်မာနိုင်ငံမှ သယ်ဆောင်လာသော ရာဝင် စဉ့်အိုးကြီး ကို တွေ့ရပြီး စဉ့်အိုးကြီး ယှဉ်လျက်နှင့် ကျောက်စားပွဲရှည်ကြီးပေါ်တွင် လေလုံ မှန်ခေါင်းတစ်ခုရှိပြီး မှန်ခေါင်းထဲတွင် ဆီစိမ်ထားသော အသက် ၂၀ ပင် မပြည့်သေးသော လုလင်ပျိုအလောင်း ကို ထင်ထင်ရှားရှား တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။
မှန်ခေါင်းတွင် မင်းသားသီဟသူ ၊ ပုဂံခေတ် မြန်မာနိုင်ငံ ၁၂၅၄ အေဒီ ဟူသော ကမ္မည်းစာတန်း အင်္ဂလိပ်ဘာသာဖြင့် ရေးထိုးထားသည် ကို တွေ့ရသဖြင့် အလောင်း၏ ရုပ်လက္ခဏာ ကို အနီးကပ် လေ့လာကြည့်ရာ ၊ သျှောင်တစောင်းထုံး၊
နှုတ်ခမ်းမွေးရေးရေးကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ထောင်ထောင် မောင်းမောင်း ၊ အသားဝါ ၊ ခြင်္သေ့ရုပ်များ ဖော်ထားသော ငွေခြည်ဖောက် မည်းပုဆိုးနှင့် ထိုင်မသိမ်းအင်္ကျီ ၊ ရွှေဆင်မြန်းထား၍ ပိုးပဝါ ကို လက်တွင် ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားသည် ကို တွေ့ရလေသည်။
ပါးရိုးများ ထလောက်အောင် အံကြိတ်ထားသည့် မျက်နှာအသွင် မျက်လုံးများမှာ ကား ပြူးကြောင်လျှက် ရှိလေသည်။
ယင်းမြန်မာ အမျိုးသား နှင့် အမေရိကန် ပါရဂူကြီးတို့ သီဟသူအလောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ဆွေးနွေးကြရာတွင် ပါရဂူကြီးက ၎င်းမင်းသား အလောင်းကို နှစ်ပေါင်း ၇၀ဝ ရာမှ စ၍ ယနေ့တိုင် မပုပ်မသိုး၊ မပျက်မစီး ၊နောင်လည်း နှစ်ပေါင်းရာနှင့် ထောင်နှင့် ချီ၍ တာရှည်ခံဦးမည် ဖြစ်လေရာ ၊ မြန်မာ့နည်းဖြင့် ဆေးရည် စိမ်ထားပုံမှာ မှတ်သားစရာ အချက် တစ်ရပ်ပင် ဖြစ်ကြောင်း ချီးကျုးသည်။
တစ်ဖန် နောင်လူကြီးမင်းတို့ နိုင်ငံတွင် ထိုက်ထိုက်တန်တန် ပြတိုက်ကြီး တည်ဆောက်ပြီး သောအခါ ယင်းသီဟသူ အလောင်းကို ပြန်လည်ပေးအပ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ကတိပေးသွားသည်။
သီဟသူ၏ အလောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံမှ ရာဇဝင်သုတေသီများ ရှေးဟောင်း သုတေသီများ ၊ သုတေသနပြုလုပ် ရန် စိတ်ဝင်စားဖွယ် ကောင်းလှသည်ဟု ယူဆမိပါသည်။ ။
(မင်းသားသီဟသူဟာ ပုဂံ ဥဇနာမင်းရဲ့ သားတော်ဖြစ်ပြီး အမျက်ဒေါသကြီးမှုကြောင့် အမတ်များရဲ့ အဆုံး စီရင်ခြင်းကို ခံခဲ့ရသူပါ။ ဒီအကြောင်းကို ရေးခဲ့သူဟာ သတင်းစာ ဆရာကြီး ဦးသိန်းမောင် ဖြစ်ပါတယ်။ တိုင်းသိပြည်သိ သတင်းစာ ဆရာကြီးတစ်ဦးအနေနဲ့ မဟုတ်တာကိုတော့ ရေးမည်မထင်ပါ။
ရာဇသင်္ကြန် အမတ်ကြီးက တွံတေးတောကြီးတန်း တနေရာမှာ ဆင်ဖြူတော် ပေါ်တယ်ဆိုပြီး ကွမ်းတံတွေး မင်းသားလို့ အမည်တွင်တဲ့သီဟသူ မင်းသားကို မျှားခေါ်ခဲ့ပြီးဆင်ကျုံးထဲမှာ သတ်ခဲ့တာလို့ သိရ၏။
သတ်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကတော့ ညီလာခံတစ်ခုမှာမင်းသား သီဟသူ လာမယ့်လမ်းမှာ အမတ်ကြီး ရာဇသင်္ကြန်က ပိတ်နေလို့ အမတ်ကြီးကို ကွမ်းတံတွေး နဲ့ ထွေးလိုက်ပါတယ်။
လူပုံအလယ်မှာ ကြီးစွာသော အရှက်ရသွားတဲ့ အမတ်ကြီးက နားကျည်းစွာ အငြိုးအတေးထားပြီး သီဟသူ မင်းသားရဲ့ ညီဖြစ်သူ မင်းခွေးချေးမင်းသား (နရသီဟပတေ့) ကအမတ်ကြီးကို ဘုရင်ဖြစ်ခွင့် အကူအညီ တောင်းရာမှ ဥပါယ်တံမျှယ်နဲ့ တွံတေး တောကြီးတန်းဘက်မှာ ဆင်ဖြူတော် ပေါ်တယ်ဆိုပြီး ဆင်ကျုံးထဲမှာ အသတ်ခံခဲ့ရတဲ့ သီဟသူ မင်းသားပါ။
ဒါပေမယ့် ဆိုးတာတစ်ခုကတော့ ဆရာကြီးရဲ့စာထဲမှာ မင်းသားသီဟသူရဲ့ မံမီဟာ အမေရိကန် ဘယ်မြို့ ၊ ဘယ်ပြတိုက် ဆိုတာကို ဖော်ပြထားခြင်း မရှိတာပါပဲ ။
ဖော်ပြထားခဲ့ရင်တော့ တစ်ခတ်တစ်ခါက မြန်မာတို့ရဲ့ဆေးရည်စိမ်မှု အတတ်ကို လေ့လာခွင့်ရကြမှာပါ ၊ တတ်ကျွမ်း နားလည်သူများအနေဖြင့် မှတ်တမ်းများကို ရှာဖွေပြီး ဖော်ထုတ်သင့်ပါတယ်…။ ။
Credit – မူရင်း
